قسم خوردم به دل با کردگارت
تو قلبم ماند عکسِ یادگارت
خدا حافظ نگو دردم زیاد است
نرو جانم و من در انتظارت
...
دلم لبریزِ شکلِ رویِ ماهت
و می نازم به گیسویِ سیاهت
کجایی دلبربا دارم می میرم
بیا قلبم فدایِ خاکِ پایت
...
تمامِ دردها با تو کشیدم
زبختم برگِ سبزت را بریدم
چقدر سختی چقدر ناله چقدر آه
به جانِ تو ازت خیری ندیدم
...
می بینم خاطراتت دسته دسته
دلم همواره پیشِ تو نشسته
تو کی هستی که من آواره کردی
تنم می لرزه بی تو خیلی خسته
...
تو محبوبی تو مهتابی تو شوری
پریشانم نکن با دردِ دوری
به دارم زد چرا ابرو کمانت
تو گردابی تو شادابی تو نوری
...
خودت می دانی من پیشت اسیرم
نمی ترسی که من بی تو بمیرم
چرا بی رحمی و قلبت چو سنگ است
در آن دنیا حق و ناحق می گیرم
...
بیا در قلبِ من بنشین ، که این کلبه صفایِ توست
بیا درمان کنم دردت ، و می بینم وفایِ توست
سفرگاهِ دلم هستی ، انیس و یارِ خوش نازم
بیا آهسته بیدارم ، بزن بشکن شفایِ توست
...
نمی دانی دلم تنگ است ، برایت قصّه می خواند
پرستشگاه دل پاکت به یادت کعبه می ماند
تو محرابِ شبِ خلوت ، تو معمارِ وفاداری
تو ماهِ دلربا جویان ، به مهرش رنجه می راند
...
تو خورشیدی تو ماهی یا ستاره
تو نور افشانی کردی دل دوباره
تو را می خوام نگو هر گز نمیشه
تو عطری خیلی در تن ماندگاره
...
منم بیمار و تو درمانِ دردم
تک و تنها و بی تو خیلی سردم
در آغوشم بگیر ای ماهِ تابان
پذیرفتی و من باور نکردم
...
اگر دوست داری در قلبم بشینی
برو در خواب عکسم را می بینی
به رویا دیدنت گویا محال است
و می دانم که پشتم در کمینی
...
کجایی دلربا گویا کنارم
دلم صد پاره شد دوست می دارم
بیا بی غم بشین در قلبِ نازم
پر و بالم به عشقت می سپارم
...
جاسم ثعلبی (حسّانی) 30/09/1399
:: برچسب‌ها:
#دوبیتی رویِ ماهت ,
:: بازدید از این مطلب : 1112
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
